1. Empedocles, Fragments, None (5th cent. BCE - 5th cent. BCE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 318 |
2. Lucretius Carus, On The Nature of Things, 1.44-1.49, 1.80-1.101, 2.646-2.651, 4.583, 6.1156-6.1159, 6.1177, 6.1182-6.1183, 6.1208-6.1212, 6.1276-6.1281 (1st cent. BCE - 1st cent. BCE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 188, 189, 190, 191 1.44. omnis enim per se divum natura necessest 1.45. immortali aevo summa cum pace fruatur 1.46. semota ab nostris rebus seiunctaque longe; 1.47. nam privata dolore omni, privata periclis, 1.48. ipsa suis pollens opibus, nihil indiga nostri, 1.49. nec bene promeritis capitur nec tangitur ira. 1.80. Illud in his rebus vereor, ne forte rearis 1.81. impia te rationis inire elementa viamque 1.82. indugredi sceleris. quod contra saepius illa 1.83. religio peperit scelerosa atque impia facta. 1.84. Aulide quo pacto Triviai virginis aram 1.85. Iphianassai turparunt sanguine foede 1.86. ductores Danaum delecti, prima virorum. 1.87. cui simul infula virgineos circum data comptus 1.88. ex utraque pari malarum parte profusast, 1.89. et maestum simul ante aras adstare parentem 1.90. sensit et hunc propter ferrum celare ministros 1.91. aspectuque suo lacrimas effundere civis, 1.92. muta metu terram genibus summissa petebat. 1.93. nec miserae prodesse in tali tempore quibat, 1.94. quod patrio princeps donarat nomine regem; 1.95. nam sublata virum manibus tremibundaque ad aras 1.96. deductast, non ut sollemni more sacrorum 1.97. perfecto posset claro comitari Hymenaeo, 1.98. sed casta inceste nubendi tempore in ipso 1.99. hostia concideret mactatu maesta parentis, 1.100. exitus ut classi felix faustusque daretur. 1.101. tantum religio potuit suadere malorum. 2.646. omnis enim per se divom natura necessest 2.647. inmortali aevo summa cum pace fruatur 2.648. semota ab nostris rebus seiunctaque longe; 2.649. nam privata dolore omni, privata periclis, 2.650. ipsa suis pollens opibus, nihil indiga nostri, 2.651. nec bene promeritis capitur neque tangitur ira. 4.583. adfirmant volgo taciturna silentia rumpi 6.1156. atque animi prorsum tum vires totius, omne 6.1157. languebat corpus leti iam limine in ipso. 6.1158. intolerabilibusque malis erat anxius angor 6.1159. adsidue comes et gemitu commixta querella, 6.1177. aequabat multum parvis umoribus imbrem. 6.1182. multaque praeterea mortis tum signa dabantur: 6.1183. perturbata animi mens in maerore metuque, 6.1208. et graviter partim metuentes limina leti 6.1209. vivebant ferro privati parte virili, 6.1210. et manibus sine non nulli pedibusque manebant 6.1211. in vita tamen et perdebant lumina partim. 6.1212. usque adeo mortis metus iis incesserat acer. 6.1276. quisque suum pro re cognatum maestus humabat. 6.1277. multaque res subita et paupertas horrida suasit; 6.1278. namque suos consanguineos aliena rogorum 6.1279. insuper extructa ingenti clamore locabant 6.1280. subdebantque faces, multo cum sanguine saepe 6.1281. rixantes, potius quam corpora desererentur, | |
|
3. Ovid, Metamorphoses, 1.1-1.2, 1.5-1.7, 1.76-1.88, 1.324-1.326, 1.348-1.353, 1.357-1.360, 1.366-1.387, 1.390-1.394, 1.398-1.415, 15.67-15.68 (1st cent. BCE - missingth cent. CE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 188, 189, 190, 191, 318, 341, 342 1.1. In nova fert animus mutatas dicere formas 1.2. corpora; di, coeptis (nam vos mutastis et illas) 1.5. Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum 1.6. unus erat toto naturae vultus in orbe, 1.7. quem dixere chaos: rudis indigestaque moles 1.76. Sanctius his animal mentisque capacius altae 1.77. deerat adhuc et quod dominari in cetera posset. 1.78. Natus homo est, sive hunc divino semine fecit 1.79. ille opifex rerum, mundi melioris origo, 1.80. sive recens tellus seductaque nuper ab alto 1.81. aethere cognati retinebat semina caeli; 1.82. quam satus Iapeto mixtam pluvialibus undis 1.83. finxit in effigiem moderantum cuncta deorum. 1.84. Pronaque cum spectent animalia cetera terram, 1.85. os homini sublime dedit, caelumque videre 1.86. iussit et erectos ad sidera tollere vultus. 1.87. Sic, modo quae fuerat rudis et sine imagine, tellus 1.88. induit ignotas hominum conversa figuras. 1.324. Iuppiter ut liquidis stagnare paludibus orbem 1.325. et superesse virum de tot modo milibus unum, 1.326. et superesse videt de tot modo milibus unam, 1.348. Redditus orbis erat. Quem postquam vidit iem 1.349. et desolatas agere alta silentia terras, 1.350. Deucalion lacrimis ita Pyrrham adfatur obortis: 1.351. “O soror, o coniunx, o femina sola superstes, 1.352. quam commune mihi genus et patruelis origo, 1.353. deinde torus iunxit, nunc ipsa pericula iungunt, 1.357. certa satis; terrent etiam nunc nubila mentem. 1.358. Quis tibi, si sine me fatis erepta fuisses, 1.359. nunc animus, miseranda, foret? quo sola timorem 1.360. ferre modo posses? quo consolante doleres? 1.366. (sic visum superis) hominumque exempla manemus.” 1.367. Dixerat, et flebant. Placuit caeleste precari 1.368. numen et auxilium per sacras quaerere sortes. 1.369. Nulla mora est: adeunt pariter Cephisidas undas, 1.370. ut nondum liquidas, sic iam vada nota secantes. 1.371. Inde ubi libatos inroravere liquores 1.372. vestibus et capiti, flectunt vestigia sanctae 1.373. ad delubra deae, quorum fastigia turpi 1.374. pallebant musco stabantque sine ignibus arae. 1.375. Ut templi tetigere gradus, procumbit uterque 1.376. pronus humi gelidoque pavens dedit oscula saxo 1.377. atque ita “si precibus” dixerunt “numina iustis 1.378. victa remollescunt, si flectitur ira deorum, 1.379. dic, Themi, qua generis damnum reparabile nostri 1.380. arte sit, et mersis fer opem, mitissima, rebus.” 1.381. Mota dea est sortemque dedit: “Discedite templo 1.382. et velate caput cinctasque resolvite vestes 1.383. ossaque post tergum magnae iactate parentis.” 1.384. Obstipuere diu, rumpitque silentia voce 1.385. Pyrrha prior iussisque deae parere recusat, 1.386. detque sibi veniam pavido rogat ore, pavetque 1.387. laedere iactatis maternas ossibus umbras. 1.390. Inde Promethides placidis Epimethida dictis 1.391. mulcet et “aut fallax” ait “est sollertia nobis, 1.392. aut pia sunt nullumque nefas oracula suadent. 1.393. Magna parens terra est, lapides in corpore terrae 1.394. ossa reor dici; iacere hos post terga iubemur.” 1.398. Discedunt velantque caput tunicasque recingunt 1.399. et iussos lapides sua post vestigia mittunt. 1.400. Saxa (quis hoc credat, nisi sit pro teste vetustas?) 1.401. ponere duritiem coepere suumque rigorem 1.402. mollirique mora mollitaque ducere formam. 1.403. Mox ubi creverunt naturaque mitior illis 1.404. contigit, ut quaedam, sic non manifesta, videri 1.405. forma potest hominis, sed, uti de marmore coepta, 1.406. non exacta satis rudibusque simillima signis. 1.407. Quae tamen ex illis aliquo pars umida suco 1.408. et terrena fuit, versa est in corporis usum; 1.409. quod solidum est flectique nequit, mutatur in ossa; 1.410. quae modo vena fuit, sub eodem nomine mansit; 1.411. inque brevi spatio superorum numine saxa 1.412. missa viri manibus faciem traxere virorum, 1.413. et de femineo reparata est femina iactu. 1.414. Inde genus durum sumus experiensque laborum 1.415. et documenta damus qua simus origine nati. 15.67. dictaque mirantum magni primordia mundi 15.68. et rerum causas et, quid natura, docebat, | |
|
4. Ovid, Tristia, 4.7.11-4.7.20 (1st cent. BCE - missingth cent. CE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 318 |
5. Diogenes Laertius, Lives of The Philosophers, 10.139 (3rd cent. CE - 3rd cent. CE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 191 | 10.139. [A blessed and eternal being has no trouble himself and brings no trouble upon any other being; hence he is exempt from movements of anger and partiality, for every such movement implies weakness [Elsewhere he says that the gods are discernible by reason alone, some being numerically distinct, while others result uniformly from the continuous influx of similar images directed to the same spot and in human form.]Death is nothing to us; for the body, when it has been resolved into its elements, has no feeling, and that which has no feeling is nothing to us.The magnitude of pleasure reaches its limit in the removal of all pain. When pleasure is present, so long as it is uninterrupted, there is no pain either of body or of mind or of both together. |
|
6. Sedulius, Carmen Paschale, 1.68-1.69, 1.85-1.87 (4th cent. CE - 5th cent. CE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 341, 342 |
7. Paulinus of Nola, Carmina, 22.35, 22.45-22.47 (4th cent. CE - 5th cent. CE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 342 |
8. Victor Claudius Marius, Alethia, 1.1-1.4 (5th cent. CE - 5th cent. CE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 341 |
9. Dracontius Blossius Aemilius, De Laudibus Dei, 1.235-1.237, 1.335-1.339, 1.343-1.344 (5th cent. CE - 6th cent. CE) Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 341, 342 |
10. Vergil, Georgics, 1.62-1.63, 1.145-1.146 Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 191 1.62. Deucalion vacuum lapides iactavit in orbem, 1.63. unde homines nati, durum genus. Ergo age, terrae 1.145. tum variae venere artes. Labor omnia vicit 1.146. inprobus et duris urgens in rebus egestas. | |
|
11. Epicurus, Kuriai Doxai, 1 Tagged with subjects: •metamorphoses, deucalion and pyrrha Found in books: Williams and Vol (2022), Philosophy in Ovid, Ovid as Philosopher, 191 |