1. Cicero, On The Ends of Good And Evil, 1.17, 1.19 (2nd cent. BCE - 1st cent. BCE)
| 1.17. Quid igitur est? inquit; audire enim cupio, quid non probes. Principio, inquam, in physicis, quibus maxime gloriatur, primum totus est alienus. Democritea dicit democrite adicit A 1 RBE democrito adicit A 2, V (adijcit); adicit de- mocrite (e corr in o) N perpauca mutans, sed ita, ut ea, quae corrigere vult, mihi quidem depravare videatur. ille atomos athom. (et sic semper) quas appellat, id est corpora individua propter soliditatem, censet in infinito ii, in quo nihil nec summum nec infimum nec medium nec ultimum ultimum intimum Jonas (dissert. Berol. 1870 thes. 5) nec extremum sit, ita ferri, ferri A 2 ERN fieri BV ita ferri ut om A 1 ut concursionibus inter se cohaerescant, ex quo efficiantur ea, quae sint quaeque certur, omnia, eumque motum atomorum nullo a principio, sed ex aeterno tempore intellegi convenire. 1.19. deinde ibidem homo acutus, cum illud occurreret, si omnia deorsus deorsum BEV, N ut v. 15 e regione ferrentur et, ut dixi, ad lineam, numquam fore fore numquam B fore unquam E ut atomus athomos altera alteram posset attingere itaque * * attulit hiatum post itaque notavit Usener (Epicurea, Lipsiae 1887, p. 199; scriptum fuisse potest effici mundum non posse vel simile aliquid), alii ante itaque cf. Va. II 344 sqq. rem commenticiam: declinare dixit dixit declinare B atomum at thomum B athomos A perpaulum, quo nihil posset fieri minus; ita effici complexiones et copulationes et adhaesiones adhaesitationes AR (adhes.), adhesitõnes N atomorum inter se, ex quo efficeretur mundus omnesque partes mundi, quaeque in eo essent. Quae cum tota res res tota R est ficta est ficta Se. ('potuit excidere, ut saepe excidit, librariis non intellectum est' Mdv.); ficta BER, ( post ficta superscr. ab alt. m. sit) A, ( ibid. superscr. ab alt. m. s. = scilicet] sit ) N; ficta sit V ficta est Heindorf ad Cic. de nat. deor. I 1 pueriliter, tum ne efficit quidem, add. A. Man. quod vult. quo volt BE nam et ipsa declinatio ad libidinem fingitur—ait enim declinare atomum sine causa; quo nihil turpius physico, quam fieri quicquam sine causa dicere,—et illum motum naturalem omnium ponderum, ut ipse constituit, e regione inferiorem locum petentium sine causa eripuit atomis nec tamen id, cuius causa haec finxerat, assecutus est. | |
|
3. Cicero, Tusculan Disputations, 4.7 (2nd cent. BCE - 1st cent. BCE)
| 4.7. post Amafinium ammafinius K 1 ( alt. m eras. ) autem multi eiusdem aemuli rationis multa cum scripsissent, Italiam totam occupaverunt, quodque maxumum argumentum est non dici illa subtiliter, sumtiliter GV 1 quod et tam et tam Dav. etiam X facile ediscantur et ab indoctis probentur, id illi firmamentum esse disciplinae putant. Sed defendat, quod quod s V rec quo X quisque sentit; sunt enim iudicia libera: nos institutum tenebimus nullisque nulliusque Bentl. sed cf. 441, 25 unius disciplinae legibus adstricti, quibus in philosophia necessario pareamus, quid sit in quaque re maxime probabile, semper requiremus. requiremus cf. nat. deor. 2, 96 quod cum saepe alias, tum nuper in Tusculano studiose egimus. itaque expositis tridui disputationibus discipulationibus G 1 quartus dies hoc libro concluditur. ut enim in inferiorem ambulationem descendimus, quod feceramus idem superioribus diebus, acta res est sic: Dicat, si quis volt, qua de re disputari velit. | |
|
