1. Plato, Laws, None (5th cent. BCE - 4th cent. BCE) Tagged with subjects: •nan Found in books: Frede and Laks (2001) 90| 886a. ΑΘ. πῶς; ΚΛ. πρῶτον μὲν γῆ καὶ ἥλιος ἄστρα τε καὶ τὰ σύμπαντα, καὶ τὰ τῶν ὡρῶν διακεκοσμημένα καλῶς οὕτως, ἐνιαυτοῖς τε καὶ μησὶν διειλημμένα· καὶ ὅτι πάντες Ἕλληνές τε καὶ βάρβαροι νομίζουσιν εἶναι θεούς. ΑΘ. φοβοῦμαί γε, ὦ μακάριε, τοὺς μοχθηρούς—οὐ γὰρ δή ποτε εἴποιμʼ ἂν ὥς γε αἰδοῦμαι—μή πως ἡμῶν καταφρονήσωσιν. ὑμεῖς μὲν γὰρ οὐκ ἴστε αὐτῶν πέρι τὴν τῆς διαφορᾶς αἰτίαν, ἀλλʼ ἡγεῖσθε ἀκρατείᾳ μόνον ἡδονῶν τε | 886a. that gods exist? Ath. How so? Clin. First, there is the evidence of the earth, the sun, the stars, and all the universe, and the beautiful ordering of the seasons, marked out by years and months; and then there is the further fact that all Greeks and barbarians believe in the existence of gods. Ath. My dear sir, these bad men cause me alarm—for I will never call it awe —lest haply they scoff at us. For the cause of the corruption in their case is one you are not aware of; since you imagine that it is solely by their incontinence in regard to pleasures and desire |
|
3. Cicero, Tusculan Disputations, 1.32, 1.68-1.70 (2nd cent. BCE - 1st cent. BCE) Tagged with subjects: •arguments, from design, cicero’s •god and the cosmos (argument from design) Found in books: Hoenig (2018) 84; Inwood and Warren (2020) 218| 1.32. illud illũ K 1 num dubitas, quin specimen naturae capi deceat ex optima quaque natura? quae est melior igitur in hominum genere natura quam eorum, qui se natos ad homines iuvandos tutandos conservandos arbitrantur? abiit ad deos Hercules: numquam abisset, nisi, cum inter homines esset, eam sibi viam viam s. v. add. K 2 munivisset. vetera iam ista et religione omnium consecrata: quid in hac re p. tot tantosque viros ob rem p. ob rem p. b r in r. V 1 ob re p. K ob rē p. ( er. ublică) G interfectos cogitasse arbitramur? isdemne ut finibus nomen suum quibus vita terminaretur? nemo umquam sine magna spe inmortalitatis se pro patria offerret ad mortem. 1.68. Ut cum videmus speciem primum candoremque caeli, dein conversionis celeritatem tantam quantam cogitare non possumus, tum tunc K vicissitudines dierum ac noctium commutationesque commotionesque H temporum quadrupertitas ad maturitatem frugum et ad temperationem temporum frugum R temperationum GR (sed in u aliquid corr.) V 1 (-em 2 ) corporum aptas eorumque omnium moderatorem et ducem solem, lunamque adcretione et deminutione dim. ex dem. K 1 adcretionẽ et deminutionẽ V (˜ postea add. ) luminis quasi fastorum notantem et significantem dies, tum in eodem orbe in duodecim partes distributo quinque stellas ferri eosdem cursus constantissime servantis servatis V 1 disparibus inter se motibus, nocturnamque nocturnaque G 1 K 1 (˜ add. 1 aut 2 ) H caeli formam undique sideribus ornatam, tum globum terrae eminentem e mari, fixum in medio mundi universi loco, duabus duabus ex duobus R 1 oris horis V 2 distantibus habitabilem et cultum, cultam X cultum s quarum Acc. Philoct. 566 altera, quam nos incolimus, Sub a/xe posita ad ste/llas septem, unde ho/rrifer, Aquilo/nis stridor ge/lidas molitu/r nives, altera australis, ignota nobis, quam vocant Graeci 1.69. a)nti/xqona, anti x oona V (l ant chona V 2 mg. )B antixoona GRHK c (axi na K 1 ) ceteras partis incultas, quod aut frigore rigeant aut urantur calore; hic autem, ubi habitamus, non intermittit suo tempore Caelu/m Enn. Eum. 151 nitescere, a/rbores fronde/scere, Vite/s laetificae laetificare RK (laet- ex loet. c ) H pa/mpinis pube/scere, Rami/ bacarum ube/rtate incurve/scere, bacarum ... incurviscere Non. 122, 18 Segete/s largiri fru/ges, florere o/mnia, Fonte/s scatere, scatescere K herbis pra/ta convesti/rier, tum multitudinem pecudum partim ad vescendum, partim ad cultus agrorum, partim ad vehendum, partim ad corpora vestienda, hominemque ipsum quasi contemplatorem caeli ac deorum a cdeorum ( c add. V c )V deorum eorum c. X (que post eorum add. K 2 V 2 ) eorum del. Bouhier ac dei utilitatibusque hominis agros H cultorem atque ho- 1.70. minis utilitati agros omnis et maria parentia—: haec igitur et alia innumerabilia cum cernimus, possumusne dubitare quin is is H his GKRV praesit aliquis vel effector, si haec nata sunt, sînt K 1 ut Platoni videtur, vel, si semper fuerunt, ut Aristoteli placet, moderator tanti operis et muneris? numeris K 1 sic mentem hominis, quamvis eam non videas, ut deum non videas ut deum add. G 1 in mg. non vides, tamen, ut deum adgnoscis adgn. G (3 agd n.) KR a gn. V agn. H ex operibus eius, sic ex memoria rerum et inventione et celeritate motus omnique omniaque GK 1 (omni atque c )R omni que V pulchritudine virtutis vim divinam mentis adgnoscito. adgn. G (3 agd n.) KR In quo igitur loco est? credo equidem in capite et cur credam adferre possum. sed alias, ubi nunc ante ubi add. V rec sit animus; certe quidem in te est. quidem interest K 1 quae est eius ei' (= eius) in r. V c et X ei s V rec natura? propria, puto, et sua. sed fac igneam, fac spirabilem: spiritabilem V nihil ad id de quo agimus. illud modo videto, ut deum noris, etsi eius ignores et locum et faciem ... 13 locum et om. H s faciem, faciem aciem in r. V 1 sic animum tibi tuum notum esse oportere, etiamsi ignores et locum et formam. | |
|
