The Ancient Mediterranean Religions Index Database

Results for
Please note: the results are produced through a computerized process which may frequently lead to errors, both in incorrect tagging and in other issues. Please use with caution.
Due to load times, full text fetching is currently attempted for validated results only.
Full texts for Hebrew Bible and rabbinic texts is kindly supplied by Sefaria; for Greek and Latin texts, by Perseus Scaife, for the Quran, by Tanzil.net

For a list of book indices included, see here.

22 results for "adonis"

1. Homer, Iliad, 18.567-18.572, 24.720 (8th cent. BCE - 7th cent. BCE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 242, 357

18.567. / and one single path led thereto, whereby the vintagers went and came, whensoever they gathered the vintage. And maidens and youths in childish glee were bearing the honey-sweet fruit in wicker baskets. And in their midst a boy made pleasant music with a clear-toned lyre, 18.568. / and one single path led thereto, whereby the vintagers went and came, whensoever they gathered the vintage. And maidens and youths in childish glee were bearing the honey-sweet fruit in wicker baskets. And in their midst a boy made pleasant music with a clear-toned lyre, 18.569. / and one single path led thereto, whereby the vintagers went and came, whensoever they gathered the vintage. And maidens and youths in childish glee were bearing the honey-sweet fruit in wicker baskets. And in their midst a boy made pleasant music with a clear-toned lyre, 18.570. / and thereto sang sweetly the Linos-song with his delicate voice; and his fellows beating the earth in unison therewith followed on with bounding feet mid dance and shoutings.And therein he wrought a herd of straight-horned kine: the kine were fashioned of gold and tin, 18.571. / and thereto sang sweetly the Linos-song with his delicate voice; and his fellows beating the earth in unison therewith followed on with bounding feet mid dance and shoutings.And therein he wrought a herd of straight-horned kine: the kine were fashioned of gold and tin, 18.572. / and thereto sang sweetly the Linos-song with his delicate voice; and his fellows beating the earth in unison therewith followed on with bounding feet mid dance and shoutings.And therein he wrought a herd of straight-horned kine: the kine were fashioned of gold and tin, 24.720. / laid him on a corded bedstead, and by his side set singers, leaders of the dirge, who led the song of lamentation—they chanted the dirge, and thereat the women made lament. And amid these white-armed Andromache led the wailing, holding in her arms the while the head of man-slaying Hector:

2. Hesiod, Theogony, 201-206 (8th cent. BCE - 7th cent. BCE) Tagged with subjects: •nan Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 242

206. Then Cronus cast into the surging sea

3. Aristophanes, Peace, 418-420 (5th cent. BCE - 4th cent. BCE) Tagged with subjects: •nan Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 186

420. μυστήρι' ̔Ερμῇ, Διιπόλει', ̓Αδώνια:

4. Herodotus, Histories, 2.48.2 (5th cent. BCE - 5th cent. BCE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 186

2.48.2. The rest of the festival of Dionysus is observed by the Egyptians much as it is by the Greeks, except for the dances; but in place of the phallus, they have invented the use of puppets two feet high moved by strings, the male member nodding and nearly as big as the rest of the body, which are carried about the villages by women; a flute-player goes ahead, the women follow behind singing of Dionysus.

5. Aristotle, On The Universe, 12-20, 22-25, 21 (4th cent. BCE - 4th cent. BCE) Tagged with subjects: •nan Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 252

6. Clearchus Comicus, Fragments, None (4th cent. BCE - 3rd cent. BCE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 242

7. Clearchus of Soli, Fragments, None (4th cent. BCE - 3rd cent. BCE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 242

8. Apollonius of Rhodes, Argonautica, 1.496-1.511, 1.570-1.571, 2.700-2.714, 4.905-4.910 (3rd cent. BCE - 3rd cent. BCE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 321

1.496. ἤειδεν δʼ ὡς γαῖα καὶ οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα, 1.497. τὸ πρὶν ἐπʼ ἀλλήλοισι μιῇ συναρηρότα μορφῇ, 1.498. νείκεος ἐξ ὀλοοῖο διέκριθεν ἀμφὶς ἕκαστα· 1.499. ἠδʼ ὡς ἔμπεδον αἰὲν ἐν αἰθέρι τέκμαρ ἔχουσιν 1.500. ἄστρα σεληναίη τε καὶ ἠελίοιο κέλευθοι· 1.501. οὔρεά θʼ ὡς ἀνέτειλε, καὶ ὡς ποταμοὶ κελάδοντες 1.502. αὐτῇσιν νύμφῃσι καὶ ἑρπετὰ πάντʼ ἐγένοντο. 1.503. ἤειδεν δʼ ὡς πρῶτον Ὀφίων Εὐρυνόμη τε 1.504. Ὠκεανὶς νιφόεντος ἔχον κράτος Οὐλύμποιο· 1.505. ὥς τε βίῃ καὶ χερσὶν ὁ μὲν Κρόνῳ εἴκαθε τιμῆς, 1.506. ἡ δὲ Ῥέῃ, ἔπεσον δʼ ἐνὶ κύμασιν Ὠκεανοῖο· 1.507. οἱ δὲ τέως μακάρεσσι θεοῖς Τιτῆσιν ἄνασσον, 1.508. ὄφρα Ζεὺς ἔτι κοῦρος, ἔτι φρεσὶ νήπια εἰδώς, 1.509. Δικταῖον ναίεσκεν ὑπὸ σπέος· οἱ δέ μιν οὔπω 1.510. γηγενέες Κύκλωπες ἐκαρτύναντο κεραυνῷ, 1.511. βροντῇ τε στεροπῇ τε· τὰ γὰρ Διὶ κῦδος ὀπάζει. 1.570. Οἰάγροιο πάις νηοσσόον εὐπατέρειαν 1.571. Ἄρτεμιν, ἣ κείνας σκοπιὰς ἁλὸς ἀμφιέπεσκεν 2.700. καῖον, ἐπικλείοντες Ἑώιον Ἀπόλλωνα. 2.701. ἀμφὶ δὲ δαιομένοις εὐρὺν χορὸν ἐστήσαντο, 2.702. καλὸν Ἰηπαιήονʼ Ἰηπαιήονα Φοῖβον 2.703. μελπόμενοι· σὺν δέ σφιν ἐὺς πάις Οἰάγροιο 2.704. Βιστονίῃ φόρμιγγι λιγείης ἦρχεν ἀοιδῆς· 2.705. ὥς ποτε πετραίῃ ὑπὸ δειράδι Παρνησσοῖο 2.706. Δελφύνην τόξοισι πελώριον ἐξενάριξεν, 2.707. κοῦρος ἐὼν ἔτι γυμνός, ἔτι πλοκάμοισι γεγηθώς. 2.708. ἱλήκοις· αἰεί τοι, ἄναξ, ἄτμητοι ἔθειραι, 2.709. αἰὲν ἀδήλητοι· τὼς γὰρ θέμις. οἰόθι δʼ αὐτὴ 2.710. Λητὼ Κοιογένεια φίλαις ἐν χερσὶν ἀφάσσει. 2.711. πολλὰ δὲ Κωρύκιαι νύμφαι, Πλείστοιο θύγατρες, 2.712. θαρσύνεσκον ἔπεσσιν, Ἰήιε κεκληγυῖαι· 2.713. ἔνθεν δὴ τόδε καλὸν ἐφύμνιον ἔπλετο Φοίβῳ. 2.714. αὐτὰρ ἐπειδὴ τόνγε χορείῃ μέλψαν ἀοιδῇ, 4.905. εἰ μὴ ἄρʼ Οἰάγροιο πάις Θρηίκιος Ὀρφεὺς 4.906. Βιστονίην ἐνὶ χερσὶν ἑαῖς φόρμιγγα τανύσσας 4.907. κραιπνὸν ἐυτροχάλοιο μέλος κανάχησεν ἀοιδῆς, 4.908. ὄφρʼ ἄμυδις κλονέοντος ἐπιβρομέωνται ἀκουαὶ 4.909. κρεγμῷ· παρθενικὴν δʼ ἐνοπὴν ἐβιήσατο φόρμιγξ. 4.910. νῆα δʼ ὁμοῦ ζέφυρός τε καὶ ἠχῆεν φέρε κῦμα

9. Philodemus, (Pars I) \ On Piety, 3.1-3.13 (2nd cent. BCE - 1st cent. BCE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 65

10. Philodemus of Gadara, De Pietate \ , 3.1-3.13 (2nd cent. BCE - 1st cent. BCE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 65

11. Ovid, Metamorphoses, 10.15-10.39, 10.72-10.108, 10.147-10.739, 11.1-11.66, 11.86 (1st cent. BCE - missingth cent. CE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 321, 346, 348, 423

10.15. Persephonen adiit inamoenaque regna tenentem 10.16. umbrarum dominum. Pulsisque ad carmina nervis 10.17. sic ait: “O positi sub terra numina mundi, 10.18. in quem reccidimus, quidquid mortale creamur, 10.19. si licet et falsi positis ambagibus oris 10.20. vera loqui sinitis, non huc, ut opaca viderem 10.21. Tartara, descendi, nec uti villosa colubris 10.22. terna Medusaei vincirem guttura monstri: 10.23. causa viae est coniunx, in quam calcata venenum 10.24. vipera diffudit crescentesque abstulit annos. 10.25. Posse pati volui nec me temptasse negabo: 10.26. vicit Amor. Supera deus hic bene notus in ora est, 10.27. an sit et hic, dubito. Sed et hic tamen auguror esse; 10.28. famaque si veteris non est mentita rapinae, 10.29. vos quoque iunxit Amor. Per ego haec loca plena timoris, 10.30. per chaos hoc ingens vastique silentia regni, 10.31. Eurydices, oro, properata retexite fata. 10.32. Omnia debemur vobis, paulumque morati 10.33. serius aut citius sedem properamus ad unam. 10.34. Tendimus huc omnes, haec est domus ultima, vosque 10.35. humani generis longissima regna tenetis. 10.36. Haec quoque, cum iustos matura peregerit annos, 10.37. iuris erit vestri: pro munere poscimus usum. 10.38. Quod si fata negant veniam pro coniuge, certum est 10.39. nolle redire mihi: leto gaudete duorum.” 10.72. Orantem frustraque iterum transire volentem 10.73. portitor arcuerat. Septem tamen ille diebus 10.74. squalidus in ripa Cereris sine munere sedit: 10.75. cura dolorque animi lacrimaeque alimenta fuere. 10.76. Esse deos Erebi crudeles questus, in altam 10.77. se recipit Rhodopen pulsumque aquilonibus Haemum. 10.78. Tertius aequoreis inclusum piscibus annum 10.79. finierat Titan, omnemque refugerat Orpheus 10.80. femineam venerem, seu quod male cesserat illi, 10.81. sive fidem dederat. Multas tamen ardor habebat 10.82. iungere se vati, multae doluere repulsae. 10.83. Ille etiam Thracum populis fuit auctor amorem 10.84. in teneros transferre mares citraque iuventam 10.85. aetatis breve ver et primos carpere flores. 10.86. Collis erat collemque super planissima campi 10.87. area, quam viridem faciebant graminis herbae. 10.88. Umbra loco deerat: qua postquam parte resedit 10.89. dis genitus vates et fila sotia movit, 10.90. umbra loco venit. Non Chaonis afuit arbor. 10.91. non nemus Heliadum, non frondibus aesculus altis, 10.92. nec tiliae molles, nec fagus et innuba laurus, 10.93. et coryli fragiles et fraxinus utilis hastis 10.94. enodisque abies curvataque glandibus ilex 10.95. et platanus genialis acerque coloribus impar 10.96. amnicolaeque simul salices et aquatica lotos 10.97. perpetuoque virens buxum tenuesque myricae 10.98. et bicolor myrtus et bacis caerula tinus. 10.99. Vos quoque, flexipedes hederae, venistis et una 10.100. pampineae vites et amictae vitibus ulmi, 10.101. ornique et piceae pomoque onerata rubenti 10.102. arbutus et lentae, victoris praemia, palmae 10.103. et succincta comas hirsutaque vertice pinus, 10.104. grata deum matri; siquidem Cybeleius Attis 10.105. exuit hac hominem truncoque induruit illo. 10.106. Adfuit huic turbae metas imitata cupressus, 10.107. nunc arbor, puer ante deo dilectus ab illo, 10.108. qui citharam nervis et nervis temperat arcum. 10.147. concordare modos, hoc vocem carmine movit: 10.148. “Ab Iove, Musa parens, (cedunt Iovis omnia regno!) 10.149. carmina nostra move! Iovis est mihi saepe potestas 10.150. dicta prius: cecini plectro graviore Gigantas 10.151. sparsaque Phlegraeis victricia fulmina campis: 10.152. nunc opus est leviore lyra, puerosque canamus 10.153. dilectos superis, inconcessisque puellas 10.154. ignibus attonitas meruisse libidine poenam. 10.155. Rex superum Phrygii quondam Ganymedis amore 10.156. arsit, et inventum est aliquid, quod Iuppiter esse, 10.157. quam quod erat, mallet. Nulla tamen alite verti 10.158. dignatur, nisi quae posset sua fulmina ferre. 10.159. Nec mora, percusso mendacibus aere pennis 10.160. abripit Iliaden; qui nunc quoque pocula miscet 10.161. invitaque Iovi nectar Iunone ministrat. 10.162. Te quoque, Amyclide, posuisset in aethere Phoebus, 10.163. tristia si spatium ponendi fata dedissent. 10.164. Qua licet, aeternus tamen es: quotiensque repellit 10.165. ver hiemem piscique aries succedit aquoso, 10.166. tu totiens oreris viridique in caespite flores. 10.167. Te meus ante omnes genitor dilexit, et orbe 10.168. in medio positi caruerunt praeside Delphi, 10.169. dum deus Eurotan inmunitamque frequentat 10.170. Sparten. Nec citharae nec sunt in honore sagittae: 10.171. inmemor ipse sui non retia ferre recusat, 10.172. non tenuisse canes, non per iuga montis iniqui 10.173. ire comes, longaque alit adsuetudine flammas. 10.174. Iamque fere medius Titan venientis et actae 10.175. noctis erat spatioque pari distabat utrimque: 10.176. corpora veste levant et suco pinguis olivi 10.177. splendescunt latique ineunt certamina disci. 10.178. Quem prius aerias libratum Phoebus in auras 10.179. misit et oppositas disiecit pondere nubes. 10.180. Reccidit in solidam longo post tempore terram 10.181. pondus et exhibuit iunctam cum viribus artem. 10.182. Protinus imprudens actusque cupidine lusus 10.183. tollere Taenarides orbem properabat. At illum 10.184. dura repercusso subiecit verbere tellus 10.185. in vultus, Hyacinthe, tuos. Expalluit aeque 10.186. quam puer ipse deus conlapsosque excipit artus, 10.187. et modo te refovet, modo tristia vulnera siccat, 10.188. nunc animam admotis fugientem sustinet herbis. 10.189. Nil prosunt artes: erat inmedicabile vulnus. 10.190. Ut siquis violas rigidumve papaver in horto 10.191. liliaque infringat fulvis horrentia linguis, 10.192. marcida demittant subito caput illa vietum 10.193. nec se sustineant spectentque cacumine terram: 10.194. sic vultus moriens iacet, et defecta vigore 10.195. ipsa sibi est oneri cervix umeroque recumbit. 10.196. “Laberis, Oebalide, prima fraudate iuventa,” 10.197. Phoebus ait “videoque tuum, mea crimina, vulnus. 10.198. Tu dolor es facinusque meum: mea dextera leto 10.199. inscribenda tuo est! Ego sum tibi funeris auctor. 10.200. Quae mea culpa tamen? Nisi si lusisse vocari 10.201. culpa potest, nisi culpa potest et amasse vocari. 10.202. Atque utinam merito vitam tecumque liceret 10.203. reddere! Quod quoniam fatali lege tenemur, 10.204. semper eris mecum memorique haerebis in ore. 10.205. Te lyra pulsa manu, te carmina nostra sonabunt, 10.206. flosque novus scripto gemitus imitabere nostros. 10.207. Tempus et illud erit, quo se fortissimus heros 10.208. addat in hunc florem folioque legatur eodem.” 10.209. Talia dum vero memorantur Apollinis ore, 10.210. ecce cruor, qui fusus humo signaverat herbas, 10.211. desinit esse cruor, Tyrioque nitentior ostro 10.212. flos oritur formamque capit quam lilia, si non 10.213. purpureus color his, argenteus esset in illis. 10.214. Non satis hoc Phoebo est (is enim fuit auctor honoris): 10.215. ipse suos gemitus foliis inscribit, et AI AI 10.216. flos habet inscriptum, funestaque littera dicta est. 10.217. Nec genuisse pudet Sparten Hyacinthon, honorque 10.218. durat in hoc aevi, celebrandaque more priorum 10.219. annua praelata redeunt Hyacinthia pompa. 10.220. At si forte roges fecundam Amathunta metallis, 10.221. an genuisse velit Propoetidas, abnuat aeque 10.222. atque illos, gemino quondam quibus aspera cornu 10.223. frons erat: unde etiam nomen traxere Cerastae. 10.224. Ante fores horum stabat Iovis Hospitis ara; 10.225. ignarus sceleris quam siquis sanguine tinctam 10.226. advena vidisset, mactatos crederet illic 10.227. lactantes vitulos Amathusiacasque bidentes: 10.228. hospes erat caesus. Sacris offensa nefandis 10.229. ipsa suas urbes Ophiusiaque arva parabat 10.230. deserere alma Venus. “Sed quid loca grata, quid urbes 10.231. peccavere meae? Quod” dixit “crimen in illis? 10.232. Exsilio poenam potius gens impia pendat, 10.233. vel nece, vel siquid medium est mortisque fugaeque. 10.234. Idque quid esse potest, nisi versae poena figurae?” 10.235. Dum dubitat, quo mutet eos, ad cornua vultum 10.236. flexit et admonita est haec illis posse relinqui: 10.237. grandiaque in torvos transformat membra iuvencos. 10.238. Sunt tamen obscenae Venerem Propoetides ausae 10.239. esse negare deam. Pro quo sua, numinis ira, 10.240. corpora cum forma primae vulgasse feruntur: 10.241. utque pudor cessit sanguisque induruit oris, 10.242. in rigidum parvo silicem discrimine versae. 10.243. Quas quia Pygmalion aevum per crimen agentes 10.244. viderat, offensus vitiis, quae plurima menti 10.245. femineae natura dedit, sine coniuge caelebs 10.246. vivebat thalamique diu consorte carebat. 10.247. Interea niveum mira feliciter arte 10.248. sculpsit ebur formamque dedit, qua femina nasci 10.249. nulla potest: operisque sui concepit amorem. 10.250. Virginis est verae facies, quam vivere credas, 10.251. et, si non obstet reverentia, velle moveri: 10.252. ars adeo latet arte sua. Miratur et haurit 10.253. pectore Pygmalion simulati corporis ignes. 10.254. Saepe manus operi temptantes admovet, an sit 10.255. corpus an illud ebur: nec adhuc ebur esse fatetur. 10.256. Oscula dat reddique putat loquiturque tenetque, 10.257. et credit tactis digitos insidere membris, 10.258. et metuit, pressos veniat ne livor in artus. 10.259. Et modo blanditias adhibet, modo grata puellis 10.260. munera fert illi conchas teretesque lapillos 10.261. et parvas volucres et flores mille colorum 10.262. liliaque pictasque pilas et ab arbore lapsas 10.263. Heliadum lacrimas; ornat quoque vestibus artus, 10.264. dat digitis gemmas, dat longa monilia collo: 10.265. aure leves bacae, redimicula pectore pendent. 10.266. Cuncta decent: nec nuda minus formosa videtur. 10.267. Conlocat hanc stratis concha Sidonide tinctis 10.268. appellatque tori sociam, acclinataque colla 10.269. mollibus in plumis, tamquam sensura, reponit. 10.270. Festa dies Veneris tota celeberrima Cypro 10.271. venerat, et pandis inductae cornibus aurum 10.272. conciderant ictae nivea cervice iuvencae, 10.273. turaque fumabant: cum munere functus ad aras 10.274. constitit et timide, “si di dare cuncta potestis, 10.275. sit coniunx, opto” (non ausus “eburnea virgo” 10.276. dicere) Pygmalion “similis mea” dixit “eburnae.” 10.277. Sensit, ut ipsa suis aderat Venus aurea festis, 10.278. vota quid illa velint; et, amici numinis omen, 10.279. flamma ter accensa est apicemque per aera duxit. 10.280. Ut rediit, simulacra suae petit ille puellae 10.281. incumbensque toro dedit oscula: visa tepere est. 10.282. Admovet os iterum, manibus quoque pectora temptat: 10.283. temptatum mollescit ebur positoque rigore 10.284. subsidit digitis ceditque, ut Hymettia sole 10.285. cera remollescit tractataque pollice multas 10.286. flectitur in facies ipsoque fit utilis usu. 10.287. Dum stupet et dubie gaudet fallique veretur, 10.288. rursus amans rursusque manu sua vota retractat. 10.289. Corpus erat: saliunt temptatae pollice venae. 10.290. Tum vero Paphius plenissima concipit heros 10.291. verba, quibus Veneri grates agat, oraque tandem 10.292. ore suo non falsa premit: dataque oscula virgo 10.293. sensit et erubuit timidumque ad lumina lumen 10.294. attollens pariter cum caelo vidit amantem. 10.295. Coniugio, quod fecit, adest dea. Iamque coactis 10.296. cornibus in plenum noviens lunaribus orbem 10.297. illa Paphon genuit, de qua tenet insula nomen. 10.298. Editus hac ille est, qui, si sine prole fuisset, 10.299. inter felices Cinyras potuisset haberi. 10.300. Dira canam: procul hinc natae, procul este parentes! 10.301. Aut, mea si vestras mulcebunt carmina mentes, 10.302. desit in hac mihi parte fides, nec credite factum, 10.303. vel, si credetis, facti quoque credite poenam. 10.304. Si tamen admissum sinit hoc natura videri, 10.305. gentibus Ismariis et nostro gratulor orbi, 10.306. gratulor huic terrae, quod abest regionibus illis, 10.307. quae tantum genuere nefas. Sit dives amomo 10.308. cinnamaque costumque suum sudataque ligno 10.309. tura ferat floresque alios Panchaia tellus, 10.310. dum ferat et murram: tanti nova non fuit arbor. 10.311. Ipse negat nocuisse tibi sua tela Cupido, 10.312. Myrrha, facesque suas a crimine vindicat isto. 10.313. Stipite te Stygio tumidisque adflavit echidnis 10.314. e tribus una soror. Scelus est odisse parentem: 10.315. hic amor est odio maius scelus. Undique lecti 10.316. te cupiunt proceres, totoque oriente iuventus 10.317. ad thalami certamen adest. Ex omnibus unum 10.318. elige, Myrrha, virum: dum ne sit in omnibus unus. 10.319. Illa quidem sentit foedoque repugnat amori 10.320. et secum “quo mente feror? quid molior?” inquit: 10.321. “di, precor, et pietas sacrataque iura parentum, 10.322. hoc prohibete nefas scelerique resistite nostro, — 10.323. si tamen hoc scelus est. Sed enim damnare negatur 10.324. hanc venerem pietas, coeuntque animalia nullo 10.325. cetera delicto. Nec habetur turpe iuvencae 10.326. ferre patrem tergo, fit equo sua filia coniunx, 10.327. quasque creavit init pecudes caper, ipsaque, cuius 10.328. semine concepta est, ex illo concipit ales. 10.329. Felices, quibus ista licent! Humana malignas 10.330. cura dedit leges, et quod natura remittit, 10.331. invida iura negant. Gentes tamen esse feruntur, 10.332. in quibus et nato genetrix et nata parenti 10.333. iungitur, ut pietas geminato crescat amore. 10.334. Me miseram, quod non nasci mihi contigit illic, 10.335. fortunaque loci laedor! — Quid in ista revolvor? 10.336. Spes interdictae discedite! Dignus amari 10.337. ille, sed ut pater, est. — Ergo si filia magni 10.338. non essem Cinyrae, Cinyrae concumbere possem; 10.339. nunc quia iam meus est, non est meus, ipsaque damno 10.340. est mihi proximitas: aliena potentior essem. 10.341. Ire libet procul hinc patriaeque relinquere fines, 10.342. dum scelus effugiam. Retinet malus ardor amantem, 10.343. ut praesens spectem Cinyram tangamque loquarque 10.344. osculaque admoveam, si nil conceditur ultra. 10.345. Ultra autem spectare aliquid potes, impia virgo? 10.346. Et quot confundas et iura et nomina, sentis! 10.347. Tune eris et matris paelex et adultera patris? 10.348. Tune soror nati genetrixque vocabere fratris? 10.349. Nec metues atro crinitas angue sorores, 10.350. quas facibus saevis oculos atque ora petentes 10.351. noxia corda vident? At tu, dum corpore non es 10.352. passa nefas, animo ne concipe, neve potentis 10.353. concubitu vetito naturae pollue foedus. 10.354. Velle puta: res ipsa vetat. Pius ille memorque est 10.355. moris — et o vellem similis furor esset in illo!” 10.356. Dixerat, at Cinyras, quem copia digna procorum, 10.357. quid faciat, dubitare facit, scitatur ab ipsa 10.358. nominibus dictis, cuius velit esse mariti. 10.359. Illa silet primo, patriisque in vultibus haerens 10.360. aestuat et tepido suffundit lumina rore. 10.361. Virginei Cinyras haec credens esse timoris, 10.362. flere vetat siccatque genas atque oscula iungit. 10.363. Myrrha datis nimium gaudet: consultaque, qualem 10.364. optet habere virum, “similem tibi” dixit. At ille 10.365. non intellectam vocem conlaudat et “esto 10.366. tam pia semper” ait. Pietatis nomine dicto 10.367. demisit vultus sceleris sibi conscia virgo. 10.368. Noctis erat medium, curasque et corpora somnus 10.369. solverat. At virgo Cinyreia pervigil igni 10.370. carpitur indomito furiosaque vota retractat. 10.371. Et modo desperat, modo vult temptare, pudetque 10.372. et cupit, et, quid agat, non invenit. Utque securi 10.373. saucia trabs ingens, ubi plaga novissima restat, 10.374. quo cadat, in dubio est omnique a parte timetur: 10.375. sic animus vario labefactus vulnere nutat 10.376. huc levis atque illuc momentaque sumit utroque. 10.377. Nec modus aut requies, nisi mors, reperitur amoris. 10.378. Mors placet. Erigitur laqueoque innectere fauces 10.379. destinat et zona summo de poste revincta 10.380. “care vale Cinyra causamque intellege mortis!” 10.381. dixit et aptabat pallenti vincula collo. 10.382. Murmura verborum fidas nutricis ad aures 10.383. pervenisse ferunt limen servantis alumnae. 10.384. Surgit anus reseratque fores, mortisque paratae 10.385. instrumenta videns spatio conclamat eodem 10.386. seque ferit scinditque sinus ereptaque collo 10.387. vincula dilaniat. Tum denique flere vacavit, 10.388. tum dare complexus laqueique requirere causam. 10.389. Muta silet virgo terramque inmota tuetur 10.390. et deprensa dolet tardae conamina mortis. 10.391. Instat anus canosque suos et iia nudans 10.392. ubera per cunas alimentaque prima precatur, 10.393. ut sibi committat, quidquid dolet. Illa rogantem 10.394. aversata gemit. Certa est exquirere nutrix 10.395. nec solam spondere fidem: “dic” inquit “opemque 10.396. me sine ferre tibi; non est mea pigra senectus. 10.397. Seu furor est, habeo, quae carmine sanet et herbis, 10.398. sive aliquis nocuit, magico lustrabere ritu, 10.399. ira deum sive est, sacris placabilis ira. 10.400. Quid rear ulterius ? Certe fortuna domusque 10.401. sospes et in cursu est, vivit genetrixque paterque.” 10.402. Myrrha, patre audito, suspiria duxit ab imo 10.403. pectore. Nec nutrix etiamnum concipit ullum 10.404. mente nefas, aliquemque tamen praesentit amorem; 10.405. propositique tenax, quodcumque est, orat, ut ipsi 10.406. indicet, et gremio lacrimantem tollit anili 10.407. atque ita complectens infirmis membra lacertis 10.408. “sensimus,” inquit “amas! sed et hic mea (pone timorem) 10.409. sedulitas erit apta tibi, nec sentiet umquam 10.410. hoc pater.” Exsiluit gremio furibunda torumque 10.411. ore premens “discede, precor, miseroque pudori 10.412. parce!” ait. Instanti “discede, aut desine” dixit 10.413. “quaerere, quid doleam: scelus est, quod scire laboras.” 10.414. Horret anus tremulasque manus annisque metuque 10.415. tendit et ante pedes supplex procumbit alumnae 10.416. et modo blanditur, modo, si non conscia fiat, 10.417. terret; et indicium laquei coeptaeque minatur 10.418. mortis et officium commisso spondet amori. 10.419. Extulit illa caput lacrimisque implevit obortis 10.420. pectora nutricis; conataque saepe fateri 10.421. saepe tenet vocem, pudibundaque vestibus ora 10.422. texit et “o” dixit “felicem coniuge matrem!” 10.423. Hactenus, et gemuit. Gelidus nutricis in artus 10.424. ossaque (sensit enim) penetrat tremor, albaque toto 10.425. vertice canities rigidis stetit hirta capillis. 10.426. Multaque, ut excuteret diros, si posset, amores, 10.427. addidit: at virgo scit se non falsa moneri, 10.428. certa mori tamen est, si non potiatur amore. 10.429. “Vive,” ait haec “potiere tuo” — et, non ausa “parente” 10.430. dicere, conticuit promissaque numine firmat. 10.431. Festa piae Cereris celebrabant annua matres 10.432. illa, quibus nivea velatae corpora veste 10.433. primitias frugum dant spicea serta suarum 10.434. perque novem noctes venerem tactusque viriles 10.435. in vetitis numerant. Turba Cenchreis in illa 10.436. regis adest coniunx, arcanaque sacra frequentat. 10.437. Ergo legitima vacuus dum coniuge lectus, 10.438. nacta gravem vino Cinyram male sedula nutrix, 10.439. nomine mentito veros exponit amores 10.440. et faciem laudat. Quaesitis virginis annis 10.441. “par” ait “est Myrrhae.” Quam postquam adducere iussa est 10.442. utque domum rediit, “gaude mea” dixit “alumna: 10.443. vicimus.” Infelix non toto pectore sentit 10.444. laetitiam virgo, praesagaque pectora maerent; 10.445. sed tamen et gaudet: tanta est discordia mentis. 10.446. Tempus erat, quo cuncta silent, interque triones 10.447. flexerat obliquo plaustrum temone Bootes: 10.448. ad facinus venit illa suum. Fugit aurea caelo 10.449. luna, tegunt nigrae latitantia sidera nubes: 10.450. nox caret igne suo. Primus tegis, Icare, vultus 10.451. Erigoneque pio sacrata parentis amore. 10.452. Ter pedis offensi signo est revocata, ter omen 10.453. funereus bubo letali carmine fecit: 10.454. it tamen, et tenebrae minuunt noxque atra pudorem; 10.455. nutricisque manum laeva tenet, altera motu 10.456. caecum iter explorat. Thalami iam limina tangit, 10.457. iamque fores aperit, iam ducitur intus: at illi 10.458. poplite succiduo genua intremuere, fugitque 10.459. et color et sanguis, animusque relinquit euntem. 10.460. Quoque suo propior sceleri est, magis horret, et ausi 10.461. paenitet, et vellet non cognita posse reverti. 10.462. Cunctantem longaeva manu deducit et alto 10.463. admotam lecto cum traderet “accipe,” dixit 10.464. “ista tua est, Cinyra” devotaque corpora iunxit. 10.465. Accipit obsceno genitor sua viscera lecto 10.466. virgineosque metus levat hortaturque timentem. 10.467. Forsitan aetatis quoque nomine “filia” dixit, 10.468. dixit et illa “pater,” sceleri ne nomina desint. 10.469. Plena patris thalamis excedit et impia diro 10.470. semina fert utero conceptaque crimina portat. 10.471. Postera nox facinus geminat. Nec finis in illa est: 10.472. cum tandem Cinyras, avidus cognoscere amantem 10.473. post tot concubitus, inlato lumine vidit 10.474. et scelus et natam, verbisque dolore retentis 10.475. pendenti nitidum vagina deripit ensem. 10.476. Myrrha fugit, tenebrisque et caecae munere noctis 10.477. intercepta neci est: latosque vagata per agros 10.478. palmiferos Arabas Panchaeaque rura reliquit; 10.479. perque novem erravit redeuntis cornua lunae, 10.480. cum tandem terra requievit fessa Sabaea; 10.481. vixque uteri portabat onus. Tum nescia voti 10.482. atque inter mortisque metus et taedia vitae 10.483. est tales complexa preces: “O siqua patetis 10.484. numina confessis, merui nec triste recuso 10.485. supplicium. Sed ne violem vivosque superstes 10.486. mortuaque exstinctos, ambobus pellite regnis 10.487. mutataeque mihi vitamque necemque negate.” 10.488. Numen confessis aliquod patet: ultima certe 10.489. vota suos habuere deos. Nam crura loquentis 10.490. terra supervenit, ruptosque obliqua per ungues 10.491. porrigitur radix, longi firmamina trunci; 10.492. ossaque robur agunt, mediaque manente medulla 10.493. sanguis it in sucos, in magnos bracchia ramos, 10.494. in parvos digiti, duratur cortice pellis. 10.495. Iamque gravem crescens uterum perstrinxerat arbor 10.496. pectoraque obruerat collumque operire parabat, 10.497. non tulit illa moram venientique obvia ligno 10.498. subsedit mersitque suos in cortice vultus. 10.499. Quae quamquam amisit veteres cum corpore sensus, 10.500. flet tamen, et tepidae mat ex arbore guttae. 10.501. Est honor et lacrimis, stillataque robore murra 10.502. nomen erile tenet nulloque tacebitur aevo. 10.503. At male conceptus sub robore creverat infans 10.504. quaerebatque viam, qua se genetrice relicta 10.505. exsereret: media gravidus tumet arbore venter. 10.506. Tendit onus matrem: neque habent sua verba dolores, 10.507. nec Lucina potest parientis voce vocari. 10.508. Nitenti tamen est similis curvataque crebros 10.509. dat gemitus arbor lacrimisque cadentibus umet. 10.510. Constitit ad ramos mitis Lucina dolentes 10.511. admovitque manus et verba puerpera dixit. 10.512. Arbor agit rimas et fissa cortice vivum 10.513. reddit onus, vagitque puer; quem mollibus herbis 10.514. naides impositum lacrimis unxere parentis. 10.515. Laudaret faciem Livor quoque. Qualia namque 10.516. corpora nudorum tabula pinguntur Amorum, 10.517. talis erat: sed, ne faciat discrimina cultus, 10.518. aut huic adde leves, aut illi deme pharetras. 10.519. Labitur occulte fallitque volatilis aetas, 10.520. et nihil est annis velocius. Ille sorore 10.521. natus avoque suo, qui conditus arbore nuper, 10.522. nuper erat genitus, modo formosissimus infans, 10.523. iam iuvenis, iam vir, iam se formosior ipso est: 10.524. iam placet et Veneri matrisque ulciscitur ignes. 10.525. Namque pharetratus dum dat puer oscula matri, 10.526. inscius exstanti destrinxit harundine pectus. 10.527. Laesa manu natum dea reppulit. Altius actum 10.528. vulnus erat specie primoque fefellerat ipsam. 10.529. Capta viri forma non iam Cythereia curat 10.530. litora, non alto repetit Paphon aequore cinctam 10.531. piscosamque Gnidon gravidamve Amathunta metallis; 10.532. abstinet et caelo: caelo praefertur Adonis. 10.533. Hunc tenet, huic comes est; adsuetaque semper in umbra 10.534. indulgere sibi formamque augere colendo 10.535. per iuga, per silvas dumosaque saxa vagatur 10.536. fine genu vestem ritu succincta Dianae 10.537. hortaturque canes; tutaeque animalia praedae, 10.538. aut pronos lepores aut celsum in cornua cervum, 10.539. aut agitat dammas: a fortibus abstinet apris 10.540. raptoresque lupos armatosque unguibus ursos 10.541. vitat et armenti saturatos caede leones. 10.542. Te quoque, ut hos timeas, siquid prodesse monendo 10.543. possit, Adoni, monet, “fortis” que “fugacibus esto” 10.544. inquit “in audaces non est audacia tuta. 10.545. Parce meo, iuvenis, temerarius esse periclo, 10.546. neve feras, quibus arma dedit natura, lacesse, 10.547. stet mihi ne magno tua gloria. Non movet aetas 10.548. nec facies nec quae Venerem movere, leones 10.549. saetigerosque sues oculosque animosque ferarum. 10.550. Fulmen habent acres in aduncis dentibus apri, 10.551. impetus est fulvis et vasta leonibus ira, 10.552. invisumque mihi genus est.” Quae causa, roganti 10.553. “dicam,” ait “et veteris monstrum mirabere culpae. 10.554. Sed labor insolitus iam me lassavit, et ecce 10.555. opportuna sua blanditur populus umbra, 10.556. datque torum caespes; libet hac requiescere tecum” 10.557. (et requievit) “humo” pressitque et gramen et ipsum, 10.558. inque sinu iuvenis posita cervice reclinis 10.559. sic ait ac mediis interserit oscula verbis: 10.560. “Forsitan audieris aliquam certamine cursus 10.561. veloces superasse viros. Non fabula rumor 10.562. ille fuit: superabat enim; nec dicere posses, 10.563. laude pedum formaene bono praestantior esset. 10.564. Scitanti deus huic de coniuge “coniuge” dixit 10.565. “nil opus est, Atalanta, tibi: fuge coniugis usum! 10.566. nec tamen effugies teque ipsa viva carebis.” 10.567. Territa sorte dei per opacas innuba silvas 10.568. vivit et instantem turbam violenta procorum 10.569. condicione fugat, nec “sum potienda, nisi” inquit 10.570. “victa prius cursu. Pedibus contendite mecum: 10.571. praemia veloci coniunx thalamique dabuntur, 10.572. mors pretium tardis. Ea lex certaminis esto.” 10.573. Illa quidem inmitis: sed (tanta potentia formae est) 10.574. venit ad hanc legem temeraria turba procorum. 10.575. Sederat Hippomenes cursus spectator iniqui 10.576. et “petitur cuiquam per tanta pericula coniunx?” 10.577. dixerat ac nimios iuvenum damnarat amores. 10.578. Ut faciem et posito corpus velamine vidit, 10.579. quale meum, vel quale tuum, si femina fias, 10.580. obstipuit tollensque manus “ignoscite,” dixit 10.581. “quos modo culpavi. Nondum mihi praemia nota, 10.582. quae peteretis, erant.” Laudando concipit ignes 10.583. et, ne quis iuvenum currat velocius, optat 10.584. invidiaque timet. “Sed cur certaminis huius 10.585. intemptata mihi fortuna relinquitur?” inquit 10.586. “audentes deus ipse iuvat.” Dum talia secum 10.587. exigit Hippomenes, passu volat alite virgo. 10.588. Quae quamquam Scythica non setius ire sagitta 10.589. Aonio visa est iuveni, tamen ille decorem 10.590. miratur magis; et cursus facit ipse decorem. 10.591. Aura refert ablata citis talaria plantis, 10.592. tergaque iactantur crines per eburnea, quaeque 10.593. poplitibus suberant picto genualia limbo; 10.594. inque puellari corpus candore ruborem 10.595. traxerat, haud aliter, quam cum super atria velum 10.596. candida purpureum simulatas inficit umbras. 10.597. Dum notat haec hospes, decursa novissima meta est 10.598. et tegitur festa victrix Atalanta corona. 10.599. Dant gemitum victi penduntque ex foedere poenas. 10.600. Non tamen eventu iuvenis deterritus horum 10.601. constitit in medio, vultuque in virgine fixo 10.602. “quid facilem titulum superando quaeris inertes? 10.603. mecum confer!” ait. “Seu me fortuna potentem 10.604. fecerit, a tanto non indignabere vinci: 10.605. namque mihi genitor Megareus Onchestius, illi 10.606. est Neptunus avus, pronepos ego regis aquarum, 10.607. nec virtus citra genus est; seu vincar, habebis 10.608. Hippomene victo magnum et memorabile nomen.” 10.609. Talia dicentem molli Schoeneia vultu 10.610. adspicit et dubitat, superari an vincere malit. 10.611. Atque ita “quis deus hunc formosis” inquit “iniquus 10.612. perdere vult caraeque iubet discrimine vitae 10.613. coniugium petere hoc? Non sum, me iudice, tanti. — 10.614. Nec forma tangor (poteram tamen hac quoque tangi), 10.615. sed quod adhuc puer est: non me movet ipse, sed aetas. 10.616. Quid quod inest virtus et mens interrita leti? 10.617. Quid quod ab aequorea numeratur origine quartus? 10.618. Quid quod amat tantique putat conubia nostra, 10.619. ut pereat, si me fors illi dura negarit? 10.620. Dum licet, hospes, abi thalamosque relinque cruentos: 10.621. coniugium crudele meum est. Tibi nubere nulla 10.622. nolet, et optari potes a sapiente puella. — 10.623. Cur tamen est mihi cura tui tot iam ante peremptis? 10.624. Viderit! Intereat, quoniam tot caede procorum 10.625. admonitus non est agiturque in taedia vitae. — 10.626. Occidet hic igitur, voluit quia vivere mecum, 10.627. indignamque necem pretium patietur amoris? 10.628. Non erit invidiae victoria nostra ferendae. 10.629. Sed non culpa mea est. Utinam desistere velles, 10.630. aut, quoniam es demens, utinam velocior esses! 10.631. A! quam virgineus puerili vultus in ore est! 10.632. A! miser Hippomene, nollem tibi visa fuissem! 10.633. Vivere dignus eras. Quod si felicior essem, 10.634. nec mihi coniugium fata importuna negarent, 10.635. unus eras, cum quo sociare cubilia vellem.” 10.636. Dixerat; utque rudis primoque Cupidine tacta, 10.637. quid facit ignorans, amat et non sentit amorem. 10.638. Iam solitos poscunt cursus populusque paterque, 10.639. cum me sollicita proles Neptunia voce 10.640. invocat Hippomenes “Cytherea” que “comprecor, ausis 10.641. adsit” ait “nostris et quos dedit adiuvet ignes.” 10.642. Detulit aura preces ad me non invida blandas; 10.643. motaque sum, fateor. Nec opis mora longa dabatur. 10.644. Est ager, indigenae Tamasenum nomine dicunt, 10.645. telluris Cypriae pars optima, quam mihi prisci 10.646. sacravere senes templisque accedere dotem 10.647. hanc iussere meis. Medio nitet arbor in arvo, 10.648. fulva comas, fulvo ramis crepitantibus auro. 10.649. Hinc tria forte mea veniens decerpta ferebam 10.650. aurea poma manu: nullique videnda nisi ipsi 10.651. Hippomenen adii docuique, quis usus in illis. 10.652. Signa tubae dederant, cum carcere pronus uterque 10.653. emicat et summam celeri pede libat harenam. 10.654. Posse putes illos sicco freta radere passu 10.655. et segetis canae stantes percurrere aristas. 10.656. Adiciunt animos iuveni clamorque favorque 10.657. verbaque dicentum: “Nunc, nunc incumbere tempus! 10.658. Hippomene, propera! nunc viribus utere totis! 10.659. pelle moram, vinces!” Dubium, Megareius heros 10.660. gaudeat, an virgo magis his Schoeneia dictis. 10.661. O quotiens, cum iam posset transire, morata est 10.662. spectatosque diu vultus invita reliquit! 10.663. Aridus e lasso veniebat anhelitus ore, 10.664. metaque erat longe. Tum denique de tribus unum 10.665. fetibus arboreis proles Neptunia misit. 10.666. Obstipuit virgo, nitidique cupidine pomi 10.667. declinat cursus aurumque volubile tollit. 10.668. Praeterit Hippomenes! Resot spectacula plausu. 10.669. Illa moram celeri cessataque tempora cursu 10.670. corrigit atque iterum iuvenem post terga relinquit. 10.671. Et rursus pomi iactu remorata secundi 10.672. consequitur transitque virum. Pars ultima cursus 10.673. restabat; “nunc” inquit “ades, dea muneris auctor!” 10.674. inque latus campi, quo tardius illa rediret, 10.675. iecit ab obliquo nitidum iuvenaliter aurum. 10.676. An peteret, virgo visa est dubitare: coegi 10.677. tollere et adieci sublato pondera malo 10.678. impediique oneris pariter gravitate moraque. 10.679. Neve meus sermo cursu sit tardior ipso, 10.680. praeterita est virgo: duxit sua praemia victor. 10.681. Dige, cui grates ageret, cui turis honorem 10.682. ferret, Adoni, fui? — nec grates inmemor egit, 10.683. nec mihi tura dedit. Subitam convertor in iram; 10.684. contemptuque dolens, ne sim spernenda futuris, 10.685. exemplo caveo meque ipsa exhortor in ambos. 10.686. Templa, deum Matri quae quondam clarus Echion 10.687. fecerat ex voto, nemorosis abdita silvis, 10.688. transibant, et iter longum requiescere suasit. 10.689. Illic concubitus intempestiva cupido 10.690. occupat Hippomenen, a numine concita nostro. 10.691. Luminis exigui fuerat prope templa recessus, 10.692. speluncae similis, nativo pumice tectus, 10.693. religione sacer prisca, quo multa sacerdos 10.694. lignea contulerat veterum simulacra deorum. 10.695. Hunc init et vetito temerat sacraria probro. 10.696. Sacra retorserunt oculos; turritaque Mater 10.697. an Stygia sontes dubitavit mergeret unda. 10.698. Poena levis visa est. Ergo modo levia fulvae 10.699. colla iubae velant, digiti curvantur in ungues, 10.700. ex umeris armi fiunt, in pectora totum 10.701. pondus abit, summae cauda verruntur harenae. 10.702. Iram vultus habet, pro verbis murmura reddunt, 10.703. pro thalamis celebrant silvas: aliisque timendi 10.704. dente premunt domito Cybeleia frena leones. 10.705. Hos tu, care mihi, cumque his genus omne ferarum, 10.706. quod non terga fugae, sed pugnae pectora praebet, 10.707. effuge, ne virtus tua sit damnosa duobus.” 10.708. Illa quidem monuit iunctisque per aera cygnis 10.709. carpit iter: sed stat monitis contraria virtus. 10.710. Forte suem latebris vestigia certa secuti 10.711. excivere canes, silvisque exire parantem 10.712. fixerat obliquo iuvenis Cinyreius ictu. 10.713. Protinus excussit pando venabula rostro 10.714. sanguine tincta suo trepidumque et tuta petentem 10.715. trux aper insequitur totosque sub inguine dentes 10.716. abdidit et fulva moribundum stravit harena. 10.717. Vecta levi curru medias Cytherea per auras 10.718. Cypron olorinis nondum pervenerat alis, 10.719. agnovit longe gemitum morientis et albas 10.720. flexit aves illuc. Utque aethere vidit ab alto 10.721. exanimem inque suo iactantem sanguine corpus, 10.722. desiluit pariterque sinum pariterque capillos 10.723. rupit et indignis percussit pectora palmis. 10.724. Questaque cum fatis “at non tamen omnia vestri 10.725. iuris erunt” dixit. “Luctus monimenta manebunt 10.726. semper, Adoni, mei, repetitaque mortis imago 10.727. annua plangoris peraget simulamina nostri. 10.728. At cruor in florem mutabitur. An tibi quondam 10.729. femineos artus in olentes vertere mentas, 10.730. Persephone, licuit: nobis Cinyreius heros 10.731. invidiae mutatus erit ?” — Sic fata cruorem 10.732. nectare odorato sparsit: qui tactus ab illo 10.733. intumuit sic ut fulvo perlucida caeno 10.734. surgere bulla solet. Nec plena longior hora 10.735. facta mora est, cum flos de sanguine concolor ortus, 10.736. qualem, quae lento celant sub cortice granum, 10.737. punica ferre solent. Brevis est tamen usus in illo: 10.738. namque male haerentem et nimia levitate caducum 10.739. excutiunt idem, qui praestant nomina, venti.” 11.1. Carmine dum tali silvas animosque ferarum 11.2. Threicius vates et saxa sequentia ducit, 11.3. ecce nurus Ciconum, tectae lymphata ferinis 11.4. pectora velleribus, tumuli de vertice cernunt 11.5. Orphea percussis sociantem carmina nervis. 11.6. E quibus una, leves iactato crine per auras, 11.7. “en,” ait “en hic est nostri contemptor!” et hastam 11.8. vatis Apollinei vocalia misit in ora, 11.9. quae foliis praesuta notam sine vulnere fecit; 11.10. alterius telum lapis est, qui missus in ipso 11.11. aere concentu victus vocisque lyraeque est 11.12. ac veluti supplex pro tam furialibus ausis 11.13. ante pedes iacuit. Sed enim temeraria crescunt 11.14. bella modusque abiit, insanaque regnat Erinys. 11.15. Cunctaque tela forent cantu mollita, sed ingens 11.16. clamor et infracto Berecyntia tibia cornu 11.17. tympanaque et plausus et Bacchei ululatus 11.18. obstrepuere sono citharae: tum denique saxa 11.19. non exauditi rubuerunt sanguine vatis. 11.20. Ac primum attonitas etiamnum voce canentis 11.21. innumeras volucres anguesque agmenque ferarum 11.22. Maenades, Orphei titulum, rapuere, theatri. 11.23. Inde cruentatis vertuntur in Orphea dextris 11.24. et coeunt ut aves, si quando luce vagantem 11.25. noctis avem cernunt. Structoque utrimque theatro 11.26. ceu matutina cervus periturus harena 11.27. praeda canum est, vatemque petunt et fronde virentes 11.28. coniciunt thyrsos non haec in munera factos. 11.29. Hae glaebas, illae direptos arbore ramos, 11.30. pars torquent silices. Neu desint tela furori, 11.31. forte boves presso subigebant vomere terram, 11.32. nec procul hinc multo fructum sudore parantes 11.33. dura lacertosi fodiebant arva coloni. 11.34. Agmine qui viso fugiunt operisque relinquunt 11.35. arma sui, vacuosque iacent dispersa per agros 11.36. sarculaque rastrique graves longique ligones. 11.37. Quae postquam rapuere ferae cornuque minaci 11.38. divulsere boves, ad vatis fata recurrunt 11.39. Tendentemque manus et in illo tempore primum 11.40. inrita dicentem nec quicquam voce moventem 11.41. sacrilegae perimunt. Perque os, pro Iuppiter! illud 11.42. auditum saxis intellectumque ferarum 11.43. sensibus in ventos anima exhalata recessit. 11.44. Te maestae volucres, Orpheu, te turba ferarum, 11.45. te rigidi silices, tua carmina saepe secutae 11.46. fleverunt silvae, positis te frondibus arbor 11.47. tonsa comas luxit. Lacrimis quoque flumina dicunt 11.48. increvisse suis, obstrusaque carbasa pullo 11.49. naides et dryades passosque habuere capillos. 11.50. Membra iacent diversa locis. Caput, Hebre, lyramque 11.51. excipis, et (mirum!) medio dum labitur amne, 11.52. flebile nescio quid queritur lyra, flebile lingua 11.53. murmurat exanimis, respondent flebile ripae. 11.54. Iamque mare invectae flumen populare relinquunt 11.55. et Methymnaeae potiuntur litore Lesbi. 11.56. Hic ferus expositum peregrinis anguis harenis 11.57. os petit et sparsos stillanti rore capillos. 11.58. Tandem Phoebus adest morsusque inferre parantem 11.59. arcet et in lapidem rictus serpentis apertos 11.60. congelat et patulos, ut erant, indurat hiatus. 11.61. Umbra subit terras et quae loca viderat ante, 11.62. cuncta recognoscit quaerensque per arva piorum 11.63. invenit Eurydicen cupidisque amplectitur ulnis. 11.64. Hic modo coniunctis spatiantur passibus ambo, 11.65. nunc praecedentem sequitur, nunc praevius anteit 11.66. Eurydicenque suam iam tutus respicit Orpheus. 11.86. cumque choro meliore sui vineta Timoli

12. Pausanias, Description of Greece, 9.29.4 (2nd cent. CE - 2nd cent. CE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 242

9.29.4. εἰσὶ δʼ οἳ καὶ αὐτῷ θυγατέρας ἐννέα Πιέρῳ γενέσθαι λέγουσι καὶ τὰ ὀνόματα ἅπερ ταῖς θεαῖς τεθῆναι καὶ ταύταις, καὶ ὅσοι Μουσῶν παῖδες ἐκλήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων, θυγατριδοῦς εἶναι σφᾶς Πιέρου· Μίμνερμος δέ, ἐλεγεῖα ἐς τὴν μάχην ποιήσας τὴν Σμυρναίων πρὸς Γύγην τε καὶ Λυδούς, φησὶν ἐν τῷ προοιμίῳ θυγατέρας Οὐρανοῦ τὰς ἀρχαιοτέρας Μούσας, τούτων δὲ ἄλλας νεωτέρας εἶναι Διὸς παῖδας.

9.29.4. There are some who say that Pierus himself had nine daughters, that their names were the same as those of the goddesses, and that those whom the Greeks called the children of the Muses were sons of the daughters of Pierus. Mimnermus, who composed elegiac verses about the battle between the Smyrnaeans and the Lydians under Gyges, says in the preface that the elder Muses are daughters of Uranus, and that there are other and younger Muses, children of Zeus.

13. Macrobius, Saturnalia, 1.18.20 (4th cent. CE - 5th cent. CE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 252

14. Vergil, Georgics, 4.464-4.467, 4.626-4.627 Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 321, 348

4.464. Ipse cava solans aegrum testudine amorem 4.465. te, dulcis coniunx, te solo in litore secum, 4.466. te veniente die, te decedente canebat. 4.467. Taenarias etiam fauces, alta ostia Ditis,

15. Vergil, Aeneis, 6.475, 6.650-6.676 Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 346

6.475. Unconquered chieftain, thou wilt set me free! 6.650. The rumor reached me how, that deadly night, 6.651. Wearied with slaying Greeks, thyself didst fall 6.652. Prone on a mingled heap of friends and foes. 6.653. Then my own hands did for thy honor build 6.654. An empty tomb upon the Trojan shore, 6.655. And thrice with echoing voice I called thy shade. 6.656. Thy name and arms are there. But, 0 my friend, 6.657. Thee could I nowhere find, but launched away, 6.658. Nor o'er thy bones their native earth could fling.” 6.659. To him the son of Priam thus replied: 6.660. “Nay, friend, no hallowed rite was left undone, 6.661. But every debt to death and pity due 6.662. The shades of thy Deiphobus received. 6.663. My fate it was, and Helen's murderous wrong, 6.664. Wrought me this woe; of her these tokens tell. 6.665. For how that last night in false hope we passed, 6.666. Thou knowest,—ah, too well we both recall! 6.667. When up the steep of Troy the fateful horse 6.668. Came climbing, pregt with fierce men-at-arms, 6.669. 't was she, accurst, who led the Phrygian dames 6.670. In choric dance and false bacchantic song, 6.671. And, waving from the midst a lofty brand, 6.672. Signalled the Greeks from Ilium 's central tower 6.673. In that same hour on my sad couch I lay, 6.674. Exhausted by long care and sunk in sleep, 6.675. That sweet, deep sleep, so close to tranquil death. 6.676. But my illustrious bride from all the house

16. Linus, Fragments, None Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 357

17. Linus, Fragments, None (missingth cent. CE - Unknownth cent. CE) Tagged with subjects: •adonis, adonia Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 357

18. Orphic Hymns., Argonautica, 1268-1291, 252-265, 406-431, 433-440, 432 Tagged with subjects: •nan Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 321

19. Orphic Hymns., Fragments, 474.15 Tagged with subjects: •nan Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 186, 252

20. Orphic Hymns., Hymni, None Tagged with subjects: •nan Found in books: de Jáuregui et al. (2011) 252

Tiresias: The Ancient Mediterranean Religions Source Database